Kendimi bildim bileli Aziz Nesin'i tanırım. Evimizde oldum olası öyküleri okunur, anlatılır, birlikte gülünür. Tekrar tekrar aynı hikayeye ama başka zamanlarda yine gülünür. Çocukken ve büyürken kitaplığımızın raflarına tırmanıp kaç kez incelemisimdir kitaplarını... Güldürürken düşündüren öykülerini.
İste bu kitabı da okudum, aileme anlattım; okurken çok güldüğüm bir hikayesini anlattım ,onlar da hatırlıyor, birlikte güldük.
Ben en çok; Titiz Kadın Hasn'anım ve Emir Kuluyuz öykülerine güldüm. Kikir kikir güldüm hem de.
