"Sen kitapları okuyarak kendi yolunu kendi başına buldun. Bundan sonra yalnız kalmayasın diye seni bu akşam kitap okuyan diğer adamlarla tanıştıracağım." (Syf 360). "Hayat, ancak böyle insanlarla bir araya geliyorsan yaşanmaya değer olur.(Syf 367) Çok kıymetli bir hocamızın tavsiyesi üzerine okuduğum, yarı otobiyografik niteliğinde bir Jack London romanı ile merhaba ! Hani bazı anlar vardır, hiç bitmesin istersiniz ... Etkisini üzerinizden öyle hemen atamazsınız.öylece ansızın sizi kendinizden alıp, uzak diyarlara götürür ya İşte benim de bitmesini hiç istemediğim, okurken gözümde canlandırdığım anlara dalıp gittiğim, içim gitse de dinlene dinlene okuduğum kitabım; Martin Eden... Fakir, eğitimsiz, ağzı tütün kokan, küfürbaz, sokaklarda dövüşen, kaba bir gemi işçisiydi o. Tipik burjuva sınıfından Morse ailesi ve güzeller güzeli kızları Ruth ile tanışana dek... Kibar biri olmaya çalışmak ve görgü kurallarına uygun davranabilmek için, halk kütüphanesindeki binlerce kitabın içinde yolunu bulmayı öğrenip, onların efendisi haline gelene dek, yirmi dört saatlik günün yalnızca dört saatini uyudu. Uyku zaman kaybıydı çünkü. "Şimdiye kadar hep azametli bir kayıtsızlık içinde yaşayıp gitmişti... Hayatında İlk kez kendinin farkına varan Martin Eden (syf 42 ), sonunda hayatının anlamını çözmüş, dünyaya neden geldiğini anlamıştı." (Syf 70 ). "Artık ne istediğini açık ve net olarak biliyordu: Güzelliğe, aydın bir bilince ve aşka sahip olmak istiyordu." (Syf 78) Hiçlikten gelip, yine hiçliğe giden bir hikaye... Yazar olma yolunda gösterdiği azim ve hırsla, tek başına her şeyi göğüsleyip, herkesin yüz çevirdiği biriyken, dönemin en popüler yazarı haline gelmesi. Başarıyı yakaladığında ise yaşadığı hüsran, isteksizlik ve kötü sonun başlangıcı... Hep duyuyoruz ya insan isterse yapamayacağı bir şey yoktur diye ... Cehalet mutluluktur diye... Martin Eden bunların en güzel örneğiydi bence. Sınıfsal farklılığın getirdiği zorluklar ve hayat mücadelesinden tutun, fiziksel ve zihinsel yorgunluğa, aşka, sevgiye, dostluğa dair ne varsa hepsi bir kitapta birleşmiş. Okumak için uygun zamanı bekleyip durmuştum. Şimdiye kadar okumayı ertelediğim için kendime kızdım ama düşününce gerçekten de uygun bir zamana denk gelmesi ve beklentimin çok üstünde olması, unutamayacağım eserler arasına girmesi durumu telafi etti. Kitabın kalınlığı gözünüzü korkutmasın sakın. Aslında kitabı bitireli nerdeyse bir hafta oluyor ama ben kendimi bunları yazmaya hazır hissedemedim. Okuduğum her satırda hayran kaldım. Azmine, başarısına, umuduna, gücüne, aşkına, merhametine, en önemlisi de kendine olan inancına... Siz hiç bir kitabı bitirdikten sonra kahramanın yasını tuttunuz mu? Açlığına, üşümesine, aşkına, heyecanına, sinirine, yorgunluk ve uykusuzluğuna gerçek anlamda ortak oldunuz mu? Tüm bunlar sona erdiğinde hissizliğine bile... İlk defa bir kitabı okurken elimden bırakıp #1K ya alıntı paylaşmak istemedim. Yeri geldi fotoğrafını çektim, yeri geldi renkli ayraçlar kullandım hatta bazen o anı bölmemek adına bunu önemsemedim bile. En kısa zamanda filmini de izleyeceğim. Kitaptaki başarının 1/10 bile karşılayacağını sanmıyorum ama madem yapmışlar bana da izlemek düşer. Arkasında bulunan notlar bölümünü mutlaka okuyun. Geçmiş dönemin yazar, düşünür ve bilim insanlarına dair genel kültür seviyenizi arttıracak bir çok bilgi bulunuyor. Okurken not almadığıma çok pişman oldum açıkçası. Kitabın arasına o kadar ustaca bir teknikle yerleştirilmiş ki, okurken çok daha farklı bilgiler ediniyor olmanız daha bir keyifli hale getiriyor. Sanırım hiç bu kadar uzun bir yazı yazmamıştım. Biliyorum başınızı ağrıttım. Belki abarttığımı düşünenler olacaktır. Martin Eden umarsızlığıyla hissiz bir gülümseme bırakıyorum onlara! Eğer hâlâ okumayan varsa mutlaka okuyun. Doğru zamanı bekliyorum diyen varsa şimdi değilse ne zaman???