En sevdiğim, beni en çok gerçek dünyadan soyutlayan ve kendi mısralarına sürükleyen yazar hiç kuşkusuz Özdemir Asaf. Lavinia şiirine okuduğum bir kitapta alıntı olarak rastlamış ve aşık olmuştum. "Sana gitme demeyeceğim ama gitme Lavinia. Adını gizleyeceğim sen de bilme Lavinia." Lavinia Özdemir Asaf'ın üniversite yıllarındayken platonik olduğu Mevhibe Beyat'a yazdığı şiirdir. Mevhibe Beyat, hayatı boyunca bu şiirin ona yazıldığını bilmemiş Asaf da duygularını dile getirmemiştir. Yani aşkını anlamı "ölüm çiçeği" olan Lavinia diye gizlemiştir... Kitabın ana şiiri Lavinia olduğu için şiirin başa konulmasını isterdim. Onun haricinde Özdemir Asaf gibi mükemmel bir şairin mükemmel şiirlerini barındırıyor kitap.
