"Evet," diye başladı. "Hep dağıtıyorum konuyu. Düşüncelerim çok değişti. Şimdi çok şeye başka gözle bakıyorum. Anlatmak istiyorum içimdekileri. Evet, kente taşındık. Mutsuz insanlar kentte daha iyi yaşarlar. insan yüz yıl yaşar kentte de, çoktan öldüğünün, çürüdüğünün farkında olmaz. Durumu nedir, nasıldır bakmak için zamanı yoktur, hep kalabalıktır başı. işler, toplumsal ilişkiler, sağlık sorunları, sanat gösterileri, çocukların sağlığı, öğrenimi... Kâh falancalar filancalar konuk gelirler, falancalara filancalara gidilir, kâh bir oyunu izlemek gerekir, şu ya da bu konsere gidilir ... Bilindiği gibi, kentte her zaman insanın kaçırmaması gereken bir, hatta aynı anda iki, üç ünlü sanatçı birden bulunur. Bazen doktora gitmeniz, aileden birini götürmeniz gerekir ... öğretmenler, müzik öğretmenleri, mürebbiyeler ... Yaşama gelince, bomboştur yaşam. Öylece yaşayıp gidiyorduk, hem de olayın acısını daha az hissediyorduk. Ayrıca, ilk zamanlar başımızı kaşıyacak zamanımız olmuyordu. Kente yerleşme işlerimiz, tuttuğumuz dairenin döşenmesi, daha bir sürü iş: Kentten köye gitmek, köyden kente gelmek ...
Kreutzer Sonat
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.