Sezai Karakoç dünyanın bugünkü durumunu en yalın ve en keskin bir biçimde şöyle dile getiriyor;
En büyük acı şu; insanlık hadım edildi.
Hakiki düşünceden gerçek duyarlılıktan ve öz bilgiden.
Bayrakların ve sancakların gerisindeki sancak söndürüldü.
Karanlıktan gün ışık yapıldı ve gerçek ışık öldü.
O bir dünya sürgünüydü. Bir sürgün gibi, bir derviş gibi, aynı zamanda bir savaşçı gibi yaşadı. Annesine göre ''gülan'' ayında doğan yani ''gülerin açtığı ayda'' doğdu demişti.
Sezai Karakoç çok değerli bir üstad idi. Annesi'nin ''gülan'' dediği gibi bir gül gibi açıp, gülün kokusu gibi koku yayıp güzel eserler bıraktı.1933'de gül açıp 17 Kasım günün de dünya hayatına gözlerini kapattıp ahirette göçtü.
Koca Şair, Mekanın Cennet Olsun.
