Dışarıdan sıra sıra tramvaylar geçiyordu, paltolar geçiyordu, insanlar geçiyordu, kuşlar geçiyordu, kediler geçiyordu, vapurlar geçiyordu, yıllar geçiyordu, hayatlar geçiyordu. Hiçbiri geri gelmiyordu.
Ve çok yukarlardan, her şeyin üstünden, varlığın ve yoklugun ötesinden, herkese ve hiç kimseye ait belli belirsiz bir düşünce geçti.
“Hikayeler hep böyle kötü mi bitmeli mi?”
Düşüncenin sahibi sayfayı çevirdi.
Sayfa da geri gelmedi.
Sayfa 23Kitabı okudu
9 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.