Sokak röportajlarının insan ruhuna iyi gelmediğini, değerleri değerlendirmenin yanlış bir yolu olduğunu fark ettiğimde izlemeyi bıraktım. Bir yerden sonra bütün 60 yaş üzeri yandaş insanlar çıkar telefonunu deme meraklısı gibi gelmeye başlıyordu çünkü. Oysa bir istatistiki veri hazırlasak bu o yaş grubunun içinde muhtemelen milyonda bire filan tesadüf edecekti ve biz okyanustaki bir zerreye kızıp nefretimizi körükleyip durmaktayız. Oysa böyle saçma bir davranışı insanların çoğunluğunda görmüyoruz. Aynı şekilde çok uzun zamandan beri haber izlemeyi de bıraktım. Haberler de ülkedeki ya da dünyadaki olumlu olaylardan kat kat daha çok olumsuzlukları "haber etmeye" meyilli bir sistemin parçası. Diğer yandan bir durakta bekleyen 100 kişiden 2'si maske kuralına uymadığında "Toplum Corona önlemlerini artık sallamıyor." diye yorumlar yapıyoruz. 98 kişinin önlem aldığını görmüyoruz. Etrafımıza baktığımızda sadece kötülük görüyor ve nefretimizi biliyoruz. Rutger Bregman, benim kendi ülkemde son zamanlarda gözlemlediklerimi tarihe yayıp dünya çapında örneklerle biraz da insanda iyiyi aramanın ve iyiyi oluşturmanın yollarına bakmanın altını çiziyor. 410 sayfalık kitabı tek günde bitecek kadar akıcı ve sarmalayıcı. Zimbardo ve Milgram deneylerine dair tartışmalı bölümlerde yazarın deneylerin meramını tam kavrayamadığına şahit olsanız dahi en azından bu konuda beyin jimnastiği yapmanıza yarıyor kitap. Hollandalı yazarın kitabı artık örneğine az rastlanan ve yılda taş çatlasın 1-2 tane çıkan aktüel felsefe ve tarih kitaplarından. Bu yıl şu ana kadar okuduğum en iyi ve en aydınlatıcı kitap oldu.

Çoğu İnsan İyidirRutger Bregman · Mundi · 2024155 okunma

·

720 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Muhammed Tiryaki