Birbirine yakın fakat bir o kadar da zıt dostlar olan George ve Lennie bu eserdeki iki temel karakteri oluşturuyor.
İnsan ilişkilerine, farklı tiplere, ümide ve ümitsizliğe, işçilerin çektiği zorluklara ve hatta ırkçılığa bile çeşitli noktalarda değinen roman, büyük umutları olan iki insanı anlatmış.
Ah Lennie !
George ile yaşayacağı hayalleri dinlemeyi ne çok severdin . Belki de o hayalleri dinlemeye âşıktın sen.
Ne çok isterdin tavşanının olmasını, onlari besleyip okşamayı. Zaten ne geldiyse başına şu okşamak sevdandan gelmedi mi ?
Peki sen George !
Sen değilmiydin Lennie'nın bütün patavatsız davranışlarına rağmen onun arkasında duran.
Sen değil miydin ben varım senin yanında. Biz ikimiz hep birbirimizin yanındayız, diyen...
Gerçekten insan mecbur kalır mı bilmiyorum ama kitabı bitirdiğimde içimde oluşan hayal kırıklığı tarifsizdi ...
Hiç ama hiç beklememiştim bu sonu...
