- Babaanne, biliyor musun bir saat önce kalbimde büyük bir aşk acısı vardı. Şimdi ise umut var...
- Haydi git derslerini yap. Şapşal gibi görünüyorsun. Sevdiğin kız, halini görseydi sana gülerdi. Adı ne demiştin? Cemre. Adı Cemre. Çok güzel bir isim değil mi? Kalbime düşen ilk cemre o.
- Şapşal olduğun kadar edebiyatın da iyi.
-Edebiyat okuyorum babaanne. Bırak da olsun.
-Aşk edebiyatın dışındadır. Deden bir demirciydi. Ama gerçekten aşkı yaşıyordu...