Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Bir uçurumun sınırında dikilip nihayetinde düşeceğin koyu karanlığa bakmak hiç bu kadar cezbedici olmamıştı değil mi? Hoş geldin. Hafızanın heybesinde yer aç; bundan böyle işin meşakkat yükün bereketli. Acıyan yerlerini yoğurup da içi ağlarken yüzü gülen bir heykelini yapmak vazifen bundan böyle. Gündelik ve olur olmaz zamanlarda, insan içine çıktığında lazım olacak, unutma bunları. Aklına çaktığın acımasız sözlerin çivilerini bir lahza sonra ellerini kanatarak sökeceksin, gündelik bir işmişçesine. O delik deşik aklınla en sonunda hayran hayran bir çift göz süzeceksin, kızma kendine. Hayıflanırken böbürleneceksin, kimsenin uçurumu seninki kadar dipsiz değil diye. Ellerinden mezar yapıp içine uzanma isteği, camdan bir bölmede peryasızca duran bir imdat çekici kadar çekici' gelecek sana. Delirmedin, korkma. “Ama”larla biçakladığın özürler için yara bandı da koy yanına, mühim. Saate ise ihtiyacın yok, artık zamanı çoktan yitirdin. Şirazen şaştıkça kuvvetlenecek ona emanet kuklanın ipleri. Aynı anda hem bir ebed sürsün hem de şimdi şuracıkta bitsin isteyeceksin bu sonsuz kaydırak. Dünyanın en pembe şeker işkencesine; hoş geldin.
·
55 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.