Netoçka Nezvanova (1849) kitabını yazdığı sırada yönetim karşıtı Petraşevski grubuna dahil olduğu gerekçesiyle idama mahkum edildi. İdam edileceği sırada mahkumların affedildiği haberiyle bir ulak geldi. Sonrasında 10 yılını sürgün ile geçirdi. Bu kitabın önemi buradan geliyor aslında. Son anda af haberi gelmese ya da ulak biraz gecikmiş olsa bu kitap ve diğer şaheserlerini asla okuyamayacaktık düşünsenize. Hayat son anda göz kırpıyor üstada. Onu, Dostoyevski yapan harika eserleri de bu dönemden sonra meydana geliyor. Stepançikovo Köyü eserine artık olgunluk dönemi eseri diyebilir miyiz? Bence diyebiliriz. Öncesinde kalema aldığı eserleriyle karşılaştırdığınızda aradaki farkı hemen anlayabiliyorsunuz zaten. Ölümün ürpertisini iliklerine kadar hissetmesi, Sibirya'da tanıdığı ve hepsi feleğin sillesini yemiş hayatlar... Bunlar adeta onun içindeki tohuma su ve güneş oldu. Orijinal adıyla Stepançikovo Köyü ve Sakinleri'nden de anlaşılacağı üzere aslında kendi hallerinde yaşayan fakat içlerinde bir o kadar hararetli, problemli yaşamlar barından, bir yandan güldürüp düşündürürken diğer taraftan insanın sinirlerini bozan Foma Fomiç gibi karakterler barındıran sürükleyici ve eğlenceli bir roman. Foma'ya bu kadar müsamaha gösteren Yegor İlyiç'e de içten içe sinir olmamak elde değil. Dostoyevski'nin ne derece geliştiğini bu kitabın baş karakteri olan Foma Fomiç'in mükemmelliğinden anlayabilirsiniz. Beni ayrıca çok güldüren ve eğlendiren karakterlerden birisi de Falaley oldu. Bir türlü farklı rüya görememesi ya da gördüğünü inkar etmeyi akıl edemediği sahneler ayrıca keyifliydi. Kitap en başından itibaren sizi atmosferine alıp götürüyor. Ayrıca kadın-erkek ilişkilerinde hakikatler karşısındaki erdemli bakış açısı her ne kadar ilk başta bize garip gelse de mesajı vicdanımıza ilmek ilmek işlemesi ayrı meziyet.

Stepançikovo KöyüFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20193,657 okunma

·

111 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

C.