"Bu mektup, dostum, çok uzun olacak." ile başlayıp "sizden olabildiğince alçak gönüllülükle af diliyorum, sizi terk ettiğim için değil, bu kadar uzun süre kaldığım için." ile biten bir itiraf.
Korkmayın son cümleyi öğrenmek kitabın büyüsünü bozmayacak.
Toplumsal baskılar ve ahlaki normlar ile girilen bir iç savaş, bastırılmış cinsel yönelim...
Alexis'in eşine, çocuğunun annesine yazdığı mektup bu. Okumayı en sevdiğim tür mektup, haliyle kitap; daha ilk cümlesinden beni içine çekti.
Yazarın üslubu o denli naif ve şiirsel ki okurken bunu bir kadın yazarın erkek anlatıcı ağzından yazdığını buram buram hissettirdi bana.
Yazar, konuyu üstü kapalı olarak işlemeyi seçmiş. Bu konuda hassasiyeti olan kişiler de rahatlıkla okuyabilirler.
Yalnızca, 'aforizma' denebilecek cümlelerin çok yoğun kullanımından pek hoşlanmadığımı belirtmem gerekir.
Yazardan okuduğum ilk kitaptı fakat son olmayacak.