"Yoltaşı onundu, tıpkı üçüncü sessizliğin de onun olduğu gibi. Bu da münasipti, zira bu sessizlik en büyüğüydü ve diğer ikisini sarıp sarmalıyordu. Güz sonu kadar derin ve genişti. Üzerinde nehirlerin aktığı kocaman bir Kaya kadar ağırdı. Ölmeyi bekleyen bir adamın sabırlı, sapı kesilen bir çiçeğinkine benzer sesiydi."
Sayfa 12 - İthaki Yayınları
·
95 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.