"Gel de yanıma otur Sokrates! Dışarıda uzun uzun düşünerek bulduğun hikmetin bana da geçmesine izin ver. Belli ki peşinde olduğun şeye ulaşmışsın. Yoksa iyi biliyorum ki aradığını bulana kadar oradan ayrılıp da yanımıza gelmeyecektin."
Sokrates onu dinleyip kendisine gösterilen yere çökerken şöyle konuşmuş:
"Ne güzel olurdu Agathon, bilgi, yan yana otururken bilge olan kimselerden cahil olan kimselere, hiçbir söze gerek kalmadan geçebilseydi; tıpkı su yun yün iplikler üzerinde dolu bir kadehten boş olanına aktarılabildiği gibi..."
Sayfa 21Kitabı okudu
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.