Her karşılaşmada,
Kurulan ilk cümle " Günaydın" olmalı.
Ya da Merhaba,
Gökyüzüne bakıp vaktini sen ayarla.
Selam sabah ver insana.
Diğer cümleler daha yüzüne değmeden yüreğine iner insanın. Girizgahı olmayan bir cümle: Acı haber gibi tatsız, tutsuz... Tahammül eder gibi bencil... Geçiştirir gibi aceleci olur.
Acı haber demişken,
Kötü haberin de dili sürtmeli.
Dizi bükük, sesi kısık olmalı.
Öyle dört nala koşturulmamalı sahibine.
Tam o anda;
Nereden peydah olduğu bilinmez.
İç gıdıklayan gülüşlerin...
Diline, beline hükmet ki,
Esiri olma ne kötü haberin,
Ne de yolsuz sevinçlerin...