Duras, bu eserinde parkta geçen genç bir kız ile adam arasındaki diyalogları ele alıyor. İşiyle ve hayatıyla ilgili umutsuz ve mutsuz olan genç kadın her cumartesi bir koca bulma umuduyla baloya gidiyor ve aynı zamanda bir çocuğa bakan bu genç kadın parkta gezgin bir satıcı adamla karşılaşıyor ve konuşmaları bu şekilde başlıyor. Kitabın sonu beni sinir etse de yine de okuması keyifli bir kitaptı. Kitapta karşımıza çıkan duygular genellikle umutsuzluk, evlilik ve özgürlük.
Hikayenin sonu bana göre tam anlamıyla eksik bitti. Genç kadın ile adam baloda buluşmak üzere ayrıldılar ancak adamın baloya gidip gitmediği belli değil. Okuduğum kitabın sonu yarım kalınca, eylemler bir sonuca varmadığı için beni sinir etti.
Bir alıntı paylaşayım: "Konuşma bittikten sonra, biraz sıkıcı oluyor. Zaman iyice yavaşlıyor. Belki de hiç konuşmamalıydık." Bu alıntı tam anlamıyla bana uyuyor.
:)