Psikolojik gerilim tarzında olduğunu söyleyen arkadaşlara güvenip atmıştım sepete. Türü psikolojik gerilim mi o tartışılır ama benim psikolojimi bozduğu kesin. Tıkanan bir musluk gibi akmadı kitap. Roman olarak değil de daha çok bir yazarın otobiyografisini okuyormuşum gibi hissettim. L. karakterinin kadın mı yoksa erkek mi olduğunu başlarda çözemedim. L. ile yazar arasındaki ilişki gizemli geldigi için kitabı yarım bırakamadım. Gereksiz bulduğum yerleri atladım çünkü atlamasaydım başıma bir huni geçirip gezecektim. Kitabın ilk yarısı çok ama çok sıkıcıydı. Sayfa 170'den sonra anlatım berraklaştı, sadeleşti, kolay okumamı sağladı. Kitap bitince "ilk 170 sayfayı bu kadar uzatmaya ne gerek vardı?" diye de düşünmeden edemedim. Kitap bana göre ya otobiyograf kurgu ya da yazar bizzat bunları yaşadı ve kitap haline getirdi. Elbette edebiyat zevk işidir, beğeni kişiden kişiye değişir. Herkesin beğendiği kitap herkese hitap etmeyebilir ama inanın ilk 170 sayfayı okumak işkenceydi. Ödül alan ve filmi çekilecek kadar ilgi gören bu kitabın nesi bu kadar sevildi bilmiyorum ama okumayı düşünen olursa kendini ilk 170 sayfaya hazırlayıp öyle başlasın. Bu arada unutmadan yazayım kitap 309 sayfa.

Gerçek Bir Hikayeden UyarlanmıştırDelphine de Vigan · Doğan Kitap · 202123 okunma

·

328 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nuray Takaz Durmuş