Naneyi Yemek
Eskiden ilim ehli arasında ekmek için, Farsça 'ekmek' manasına gelen 'nân' ve Arapça 'aziz' kelimelerinden oluşmuş "nân-ı aziz" tabiri kullanılırdı. Bu ekmeğe olan hürmetin bir ifadesiydi.
Medrese talebeleri, özellikle Ramazan aylarında köy ve kasaba camilerine gider, vaaz eder, namaz kıldırır ve öğrendiklerini tatbik etme fırsatı bulurdu.
Hikaye odur ki; birkaç medrese talebesi, Ramazan-ı Şerif ayında bir köye giderler. Muhtar, teravih namazından dönen talebelere sahur için bir istekleri var mı diye sorar. Talebeler de "Katığımız var, yalnız bize nân getirirseniz, seviniriz." derler. Muhtar ilk defa duyduğu bu kelimeyi anlayamaz ve :
- Ben size ekmek getireyim. Biz öyle nane yemeyiz, deyince talebeler gülüşmüşler, 'nân' ın manasını açıklamışlar.
Muhtarın "nane yemeyiz" sözü tabir haline gelerek "başına kötü bir şey gelmek, sıkıntıya düşmek" manasında "naneyi yedi" şeklinde kullanılır olmuştur.
Sayfa 45Kitabı okudu
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.