Kitabı bitirmekte çok zorlandım. Bu cümleyi çok az kitap için kurmuşumdur çünkü aynı anda birkaç kitap okuyorum genelde. Ama sürekli erteledim okumayı çünkü çok fazla ağır şey oluyor, psikolojinizi bozacak kadar. Distopyadan beter.Bu kadar da olmaz diyorsunuz.Bu da kitaba inancınızı yerle bir ediyor. Genel olarak şaşırtma, kurgu iyi ama o kadar detay verilip, karakterlerin her şeyi açıkça söylenmesi, okurken size düşünecek bir boşluk bırakmıyor neredeyse. Bu da hiç iyi hissettirmiyor bir okuyucu olarak sizi. Kitap kısa olmamasına rağmen, çok alıntı yapmadım çünkü tekrar tekrar okuduğum ya da aa bak hiç böyle düşünmemiştim dediğim anlar olmadı malesef. İlk karakter olan Derda, bir sürü ağır şey yaşıyor sonra hayatı bir şekilde yoluna giriyor ama bir bölümde. Bu da çok saçma bir şekilde : zaman atlamasıyla üstünkörü yapılmış bana göre. Hiç olmamış. İkinci Derda ise, anlam veremeyeceğiniz bir şekilde hareket ediyor, Oğuz Atay konusunda; mantıken değil psikolojik olarak da. Birini ne kadar sevseniz de ne kadar hayranlık duysanız da onun için birilerini öldürmek çok zalimce. Üstelik bunu çok araştırmadan, bir adamın dediklerine göre yapıyorsanız. Asıl bu durumu, karakteri anlayabilmemiz için daha fazla yer verilmeliydi. Kitabın son kısmında emekli hemşire Anne’i, Oğuz Atayı ve karakterleri birleştirme- kesiştirme şekli güzel kurgulanmıştı. Bunun dışında güzel bir tarafı yok malesef. Ayrıca Az’ı tanımlamasındaki açıklama bile fazla geldi bana: en azından alfabenin a ile başlayıp z ile bittiğini bilip, tüm kelimelerin bu şekilde oluştuğunun hepimiz farkındayız. Bir daha okur muyum bilemiyorum yazarı. Hayran kaldığım Şahsiyet’in senaristi Hakan Günday’ı okumaya çok yanlış bir kitaptan başladığımı düşünüyorum. 
Az 
Hakan Günday
·
197 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.