mutlaka okuyun
Sizlere birinden bahsedeyim. Hayatında hiç tiyatroya gitme miş birinden. Merakına dayanamayıp cebindeki tüm parasını tereddüt etmeden tiyatro biletine vermiş bir gün. Salona gir miş, gözlerinde ışıltıyla. Başlamış heyecanla oyunu izlemeye. Oyun bitmiş. İzleyiciler dağılmış. Bizimki öylece kalakalmış izlediği muhteşem oyunun etkisiyle. Bir ara temizlikçi gelmiş, salonu boşaltması için ikaz etmiş adamı.
"Bana müdürünüzün yerini söyler misiniz? Bir konu hak kında görüşmek istiyorum" demiş adam.
Müdüre gitmiş. Ne olursa olsun, ne iş olursa olsun yapabi leceğini, ekibin bir parçası olmak istediğini söylemiş. Müdür ise çok şanslı olduğunu, şu sıralarda bir temizlikçiye ihtiyaç ları olduğunu, fakat önce onu denemesi gerektiğini belirtmiş. Deneme süresince uzun süredir el değmemiş bir kütüphanenin temizliği için sorumluluk vermiş adama.
"İşte burayı temizle. Eğer beğenirsem seni işe alırım?"
Tiyatro sevgisinin verdiği şevk ile kısa sürede istenileni yapmış adam. Müdür, samimiyetine inanmamış. Çünkü diğerleri işi savsaklayacağını düşünmüş, fakat odanın temizliğini görünce hayretler içinde kalmış. Aylardır içeriye girilmeyen oda tertemiz ve düzenliymiş.
Tamam..." demiş müdür. "Seni işe alıyorum."
“Fakat benim yatacak yerim yok efendim."
O zaman burada yatarsın. İşe de daha erken başlamış olursun."
Nihayet istediği olmuş. Tiyatronun bir parçası olacakmış bir şekilde. Derin bir nefes almış huzurla. Odayı terk ederken müdür,
"Adın neydi senin, buraya yazalım" demiş.
William..." efendim. "William Shakespeare..."
222-223Kitabı okudu
·
373 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.