…
Bunlara bakınca, bizim yazar ve şairlerimiz için yapılan anma-kutlama etkinliklerinin ne kadar sönük ve cılız kaldığını fark ediyorsunuz. Adına anma ya da kutlama yılı düzenlenen edebiyatçılar, Kültür Bakanlığı’nca yürütülen programlarla gündeme geliyor; sadece bürokrat, aydın, yazar-çizer grubunun katıldığı sınırlı sayıdaki etkinlikte konuşmalar yapılıyor ve asıl olması gerekenlerin hiçbiri yapılamadan sıra savılmış oluyor. Hayır, bunun suçlusunu ağrıyor değiliz. Biz ne yazık ki ecnebiler gibi edebiyatı gündelik hayatın bir parçası haline getiremedik. Yazarlarımızı, doğum-ölüm ve eserlerinin yayınlanmış yıllarında bir bayram havasında anma geleneği oluşturamadık. Böyle olunca daha yapıp ettiklerimiz adet yerini bulsun nevinden faaliyetler oluyor. Bırakın halkı; üniversiteliler, liseliler asla böyle etkinliklere dahil edilemiyor...