Şeyma: "Hayâsı gidenin kalbi ölür...": Hayâsı gidenin kalbi ölür... Sevgili Peygamberimiz, "Hayâ imandandır” buyurmuştur. Diğer bir hadisinde, "Hayâ ile iman birbirinden ayrılmaz ikilidirler. Kişiden, iman giderse hayâ, hayâ giderse iman kalkar" buyurmuştur. Yani hayâsız iman, imansız da hayâ olmaz. Kişinin imanının gitmesi veya hayâsının kalkması kalple alâkalıdır. Kalp her şeyin merkezidir. Kalbin ölmesi demek onun mânen kararmasıdır. Sevgili Peygamberimiz bir hadisinde, "İnsan cesedinde bir organ vardır ki, o sağlam olursa bütün ceset sağlam olur. O fasid olursa bütün ceset fasid olur. Dikkat edin o kalptir" buyurmuşlardır. Yani, kul Yüce Yaratıcı'nın kendisiyle beraber olduğu idrakine varır ve günah işlemez, O'nun huzurunda hayâsızlık yapmaz ise kalbi ölü değildir. Eğer orası pis ve hatta ölü ise yani harap vaziyette ise Cenab-ı Hakk'ın o kişiye nazarı yoktur. Allah'ın nazarı üzerinden kalkan bir kimse ise her türlü hayâsızlığı yapar. Hem kendini hem de diğer insanları saptırır. Tasavvufculara göre, işlenilen günahlar sebebiyle bembeyaz olan kalp, her bir günah ile siyah noktalar halinde çoğalarak kararır ve neticede simsiyah olur. İşte bu kalbin ölümüdür. Yapılan ibadetler ve tevbe-i istiğfarlar ise bu kirleri temizler ve o kalbe hayat verir. Tabii ki Allah'tan korkan, kuldan utanan kimse günah işlemeyeceği için kalbi hep diri olur.

Sevgili Peygamberimiz, "Hayâ imandandır” buyurmuştur. Diğer bir hadisinde, "Hayâ ile iman birbirinden ayrılmaz ikilidirler. Kişiden, iman giderse hayâ, hayâ giderse iman kalkar" buyurmuştur. Yani hayâsız iman, imansız da hayâ olmaz. Kişinin imanının gitmesi veya hayâsının kalkması kalple alâkalıdır. Kalp her şeyin merkezidir. Kalbin ölmesi demek onun mânen kararmasıdır. Sevgili Peygamberimiz bir hadisinde, "İnsan cesedinde bir organ vardır ki, o sağlam olursa bütün ceset sağlam olur. O fasid olursa bütün ceset fasid olur. Dikkat edin o kalptir" buyurmuşlardır. Yani, kul Yüce Yaratıcı'nın kendisiyle beraber olduğu idrakine varır ve günah işlemez, O'nun huzurunda hayâsızlık yapmaz ise kalbi ölü değildir. Eğer orası pis ve hatta ölü ise yani harap vaziyette ise Cenab-ı Hakk'ın o kişiye nazarı yoktur. Allah'ın nazarı üzerinden kalkan bir kimse ise her türlü hayâsızlığı yapar. Hem kendini hem de diğer insanları saptırır. Tasavvufculara göre, işlenilen günahlar sebebiyle bembeyaz olan kalp, her bir günah ile siyah noktalar halinde çoğalarak kararır ve neticede simsiyah olur. İşte bu kalbin ölümüdür. Yapılan ibadetler ve tevbe-i istiğfarlar ise bu kirleri temizler ve o kalbe hayat verir. Tabii ki Allah'tan korkan, kuldan utanan kimse günah işlemeyeceği için kalbi hep diri olur.

Sayfa 68 - Âşir Efendi, 32b/Buhari, Iman, 16/Müslim, İman, 59/Buhari, İman, 39Kitabı okudu

Hz. Ömer'in 100 Veciz Sözü Hikmet Özdemir

··

1 artı 1'leme

2.237 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şeyma