Das Boot defalarca izlediğim bir film. Bu denizaltı filmini Almanca izlemek çok daha keyifli. Almancam "ich möhte fünf köfte" seviyesinde olsa da filmin tadını çıkarmama engel olmuyor. Tiamat'ı da 1915 yılında çevrilmiş bir denizaltı filmini izler gibi okudum. Kitabın tadını çıkarmak için Osmanlıca bilmeme gerek yoktu . Avrupanın hayal gücü en son Hari Patır Kütür ile yerlerde sürünürken Üstad bu romanda deveye hendek atlatmış. Jules Verne zamanda geleceğe giderek şahaserler yaratmışken, İhsan Anar zamanda geriye giderek şaheserler yaratıyor. Yazar denizaltıda peydah olan canavarı bile o dönem insanının gözü ve dilinden tasvir ediyor, sen aklıma mukayyet ol Yarabbim! Bazı okuduğum ve beğendiğim incelemelerde çok kıymetli tespitlere denk geldim, anladığım kadarıyla yazar hayat boş, dünya fani, fren yapma ani gibi mesajlar vermiş. Sanat müziği kültürü olan bir toplum zaten bunu bilmez mi ki? Sanat müziği, fani oluşumuza hüzünlenmek değil midir zaten? Neyse, duydum ki yazar önce "artık yazmayacağım" demişmiş, sonrasında Allah muhafaza, "yeminimi bozdum uleeeyn" deyip bu romanı yazmışmış. A be İhsan, yazmayıp da ne yapcaksın paşam, kazak mı öreceksin, yaz mubarek yaz, elin oğlu Hari Patır yazıyo, senin neyin eksik? Çok satılan ama az okunan o kitaplara mahkum ve mecbur etme bizi.

Tiamatİhsan Oktay Anar · Everest Yayınları · 20223,942 okunma

39 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.