Televizyondan tanıdığımız,insanların evlerini toplamasına yardım eden yazarın,kitabını enteresan bulduğumu söylemeliyim.Beş yaşından itibaren ev toplama ve düzen konusuna ilgi duyduğunu, bu konuda dergiler kitaplar okuduğunu, temizliğe ve atmaya düzene aşırı derecede takıntılı olduğunu anlatıyor yazar. Küçüklüğünden beri evdeki eşyaların fazlalarını attığını kendi odası yetmiyormuş gibi kardeşlerinin odalarını temizlediğini, fazlalıkları ayırıp attığını hatta evdekilerin kızmasın diye eşyalarını yavaş yavaş teker teker attığını anlatıyor yazar. İlginç bulduğum kısım ise bu kadar takıntılı bir halden sonra bunu bir avantaja çevirmiş olması. Aslında yazarın anne babası tarafından ilgisiz kaldığını, enerjisini sosyalleşerek değil de düzen ve temizlik takıntısı ile attığını düşündüm.Kitapta genel olarak savundugu düşünce şu ; evinizi toplarsanız hayatınızı da toplarsınız ,evinizi toplarsanız, hayatınızı düzene koyar, gerçekte ne yapmak istediğinizin farkına varabilirsiniz. Gerçekten neye ihtiyacınız olduğunu belirlerken verdiğiniz kararlar ,hayatınızdaki tüm karar verme aşamalarını etkileyecektir diyor yazar. Bana göre gün içersinde verdiğimiz kararlar ne kadar çoksa, önemli konularda hata yapma riskimiz artıyor. Bu nedenle çok da gerekli olmayan konularda karar vermek yerine hayatımızı sadeleştirmek daha önemli konularda karar verirken daha enerji dolu olmamızı, daha doğru ve sakin kafayla karar verebilmemizi sağlar. Ben bu açıdan bakarak hayatımı sadeleştirmek istediğim için bu kitabı okudum. Aslına bakarsanız çok fazla şey öğrendiğini söyleyemem. Ama kitaptan çıkardığım en büyük ders şu oldu; klasik düşüncenin tersine azar azar ve yavaş yavaş toplamak yerine kategorilere ayırarak kategorilerdeki eşyaları tek bir noktaya toplayıp ,öncelikle ne kadar çok eşyaya sahip olduğumuzu görmek en önemli ayrıntı. Böylece eşya yığınının içerisinde gerçekten ihtiyacımız olup olmayanlara karar verirken bizi mutlu edip etmediğini düşünmek için fırsatımız olacak. Mümkün olan en kısa süre içerisinde belirlediğimiz kategori bitirmek kitaptan öğrendiğim en büyük ayrıntı oldu. Ayrıca yazar atılacak her eşyayı elimize alıp kendimize ,bu bana keyif veriyor mu diye sormamız gerektiğini anlatıyor.İlk başta komik bulabilirsiniz ancak dokunduğunuz her eşya sizi seçimlerinize düşüncelerinize götürür diyor. Ben buna katılıyorum ,ayrıca ev toplamanın hayatımızı düzenlediğini de bir nebze de olsa inanıyorum. Ama yine de bunu takıntı haline getirmemek lazım yazar gibi. Kitapta beğenmediğim nokta ise özellikle kitaplarla ilgili olan kısımdı.Ben kitap okumayı seven ve kendine ait bir kütüphanesi olan bir insanım.Benden sonra çocuklarımın da bu kütüphaneye sahip olması en büyük hayallerimden bir tanesi. Çocuklarımın da kitapları sevmesi için onların gözünün önünde böyle bir kitaplığın bulunmasının,ilk örnek aldığı kişi olan annelerinin kitap sık sık özenle kitap okumasının önemli olduğunu düşünüyorum. O yüzden kitaplar konusunda bu bana keyif veriyor mu ya da bundan öğreneceğim bir şey kaldı mı diyerek kitapları atmak benim için çok yanlış ve yapamayacağım bir şey.Üstelik atmak yerine ihtiyaç sahiplerine vermek daha mantıklı.Hayatını sadeleştirmek isteyenlerin okuyabileceği bir kitap.Bakalım ben ne kadar sadeleştireşeceğim?

Hayatı Sadeleştirmek İçinMarie Kondo (Konmari) · Epsilon Yayınları · 20151,013 okunma

·

261 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.