Tezer Özlü‘nün ölümünün ardından, ilk öykü kitabı, daha sonra yazdığı öykülerle birlikte Eski Bahçe-Eski Sevgi başlığıyla yayımlanır. İçerisinde kendi hayatından çokça izler taşıyan bu öykü kitabını ben çok sevemedim. Yazarla tanışma kitabı olarak doğru bir seçim değildi sanırım. Cinsellikle ilgili yazılan cümleler, cümlelerin iki kelimeden oluşması... Beni hem yordu hem de bir okuma lezzeti sunmadı bana. Diğer kitaplarından umutluyum, kendini geliştirdikten sonra yazdığı kitaplarında bu farkı göreceğimizi düşünüyorum.
Kendi iç dünyasının yansımalarına sıkça rastladığımız bu kitapta; ölüm, karamsarlık, umutsuzluk gibi birçok tema işlenmiş.
Tezer Özlü'ye gelince yüreğiyle dünyayı kucaklayan, bütün direncini kendi kaynağından alan ve hiçbir zaman yaşamın kıyısında kalmayan bir kişiliği vardı diye bahsediliyor yazardan. Yalnızlık, acı çekme, varoluş, sonsuzluk, ölüm kavramlarının
Tezer Özlü‘nün sanatının en belirgin odaklarıdır. Bu eserinde de olduğu gibi tüm kitaplarında bu temaları oldukça yoğun işlemiştir.