"Teknoloji ve Geleceğin Sonu" ilk bakışta pek de karanlık bir yeni çağ gibi gözükmüyor değil mi? Gayet renkli, ışıl ışıl bir teknoloji devri(!) Her şey öyle parlak ve öyle kusursuz ki ne durumda olduğumuzu görmek çoğu zaman mümkün olmuyor. İnsanın dışardan bir gözle kendine bakması gereken anlarda dahi her şekilde izleniyor oluşu müthiş korkunç! Son zamanlarda teknolojinin ve yeni dünya düzeninin getirdiği- getireceği- felaketleri anlatan kitaplar okuyorum. Nedendir bilinmez okurken içim sıkılıyor, korkuyorum fakat başımıza gelecekleri tahmin edebiliyor olma hissi hoşuma gidiyor. Farkında olarak bu düzenin içinde yer almak çok daha zor evet, ama nereye kadar görmezden geleceğiz? Gizlilik, mahremiyet, şahsiyet kavramlarının anlamını yitirdiği bir yeni karanlık çağ. Aslında her şey apaçık! Siz gizlemek isteseniz de bir şekilde bir bağlantı ile her şeye ulaşmak saniyeler sürüyor. Böyle bir çağda çocuk olmak, genç olmak, yetişmeye çalışmak fakat asla yakalayamamak; herhalde geleceğin sonu böyle bir şey... İzlediğimiz reklamlar, oynadığımız oyunlar ve daha pek çok yolla tatlı tatlı servis edilen şiddet ve sömürü; geldiğimiz noktada hiçbir kültürel kodun değerinin kalmadığını gösteriyor. Her şeyin gösteriden ibaret olduğu, daha gösterilirken hevesimizin geçtiği hayatlar yaşıyoruz. Bu doyumsuzluk yahut tatmin olamama hissi de doğal olarak hiç geçmiyor çünkü bir şey yapmıyoruz. Çok şey gösteriyoruz fakat hiçbir şey yapmıyoruz. Uzun zamandır bu içerikte kitaplar okuyorum, Yeni Karanlık Çağ en aydınlatıcılardan biriydi.

Yeni Karanlık ÇağJames Bridle · Metis Yayınları · 202042 okunma

·

114 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cânân