Okurken dünyaya tekrar çocukların gözüyle baktım ve dünyayı yaşanmaz hala getiriyormuşuz. Onca masum çocukların hayatını oyun alanlarını gitgide daraltıyoruz. Oysa bir boş arazi bile onlar için yaşam umudu onlar için bir ev sıcak bir yuvaydı. Çocukların yaşam alanı artık tabletler telefonlar olmuş ve bunun sorumluları da biziz.
Okurken duygularımı göz yaşlarımı en sonda tutamadığım bir kitap daha kesinlikle okumanızı tavsiye ederim. Okumayarak eksik kalırsınız...
