Her insanın içinde bir Oblomov vardır. Önemli olan o Oblomovluktan kurtulup silkenebilmek.
Kitabı çok çok sevdim. Tembel ve çalışkan insan arasındaki ayırımı çok iyi yaparken; İyi niyetli olanın “ne hali varsa görsün” dememesi dahi içimi çok rahatlattı. Ştolts, her an Oblomov’u bırakıp gidecek diye yüreğim ağzımdaydı, ama sonu bir okur olarak gönlümden geçtiği gibi bitti.
Sınıf ayrımını fark edebilmek için aynı tembellikteki Oblomov ve Zahar’a bakmak yeterli geliyor. Aynı tembellikteki iki insan biri soylu, diğeri uşak. Hayatları çok farklı sonlanıyor…
