Bizim zamanımızda olmayan kırmızılı-siyahlı bayraklar çıkıyor önce ortaya. Sonra simsiyah bezle kapatılmış tabutun önünde feryatlar. Sıkılı yumruğun, omuz omuza yürümenin verdiği o hazzı tekrar duyuyorum. Oğlumun hemen arkasında onunla aynı olmanın heyecanıyla kara bayraklı tabutu kara toprağa bırakıyoruz.
Ben bir otobüs şoförüyüm. Dile kolay, 29 yıl bitecek haftaya. Gençliğimde, halkın bizi bağrına bastığı zamanlardan çok sonra, asıl bizim bağrımıza neyi bastığımızın daha kıymetli olduğunu yenice öğrenen bir şoför.
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.