Bu kitabı bir solukta upuzun Florida-Ohio yolunda okumuştum. Bugün anneannemin bir konuşması ile tekrar okumak istedim. Ah Maksim.. Beni çoçukluğuma, anneanneme ve özlediğim anneme götürdün..Buram buram hasretle..
Ve şu satırlar tarafımca koyu koyu çizildi:
* Minimum çalışma, maksimum haz.. Bütün ütopyalar, bütün gerçekleşmeyen şeyler gibi son derece çekiciydi.
* İnsanlar unutma ve avunma arıyorlar, bilgi değil.
* Hayat, bu dünyada mutluluk uğruna verilen kesintisiz bir savaştan ibaretse, merhamet ve sevgi bu savaşta zafere ulaşmanın önünde birer engel değil miydi?
