Dakikalar önce bitirdiğim George Orwell in okuduğum kitabı 1984’ün incelemesini hemen yapmak istiyorum.
Düşünceleri olmadan bir insana insan demek ne kadar zorsa, bu kitapta çok daha fazlasına tanık oluyorsunuz. Gözleri sürekli üzerinizde olan bir insan düşünün. İnsan dedim değil mi, ortada insan dahi yoksa ve kafanızdaki düşünceleri bir bir okuyan, bir çıtta kulakları size dönen ama görünmeyen hayaleti düşünün. Sizi kendileri gibi düşünmediğinizden “düşünce suçu” adı altında yargılandığınız, “pencereleri olmayan” SEVGİ BAKANLIĞI, Barış Bakanlığı gibi isimlerle kurulmuş fakat tam aksi şekilde icraatları olan, sevginin nefrete dönüştüğü, barışınsa savaşa.. böyle bir düzene karşı koymaya çalıştığınızı düşünün. Sevginin yasak olduğu bir zamanda sevdiğinizi düşünün hem de daha bir şehvetle. Çünkü yasaklar içerisinde bastırılmış duyguların sonu şiddetle ortaya çıkar. Çıkar da sonunda sürekli gözü kulağı sende olan o hayaletin ellerine geçersin. Ne senden bir iz bırakırlar artık, ne de aklında zaten az buz kalmış olan tarihinden bir tek düşünce. Ne sevdiğin kadından.. Kalanları da çalarlar senden. Sorgulamadan kabul etmeni ister, kalpsiz, merhametsiz, nefes alabilen robot haline dönüştürmek amaçlarıdır. Diline göz dikerler. Kısaltırlar olabildiğince. Dilinde ne kadar az kelime varsa o kadar az sorgularsın çünkü. O kadar da anlarsın geçmişi. Onlar gibi düşünmezsen “buharlaştırılır” ya da istedikleri kıvama tamamen fiziksel şiddetle getirilir 2+2 yi 5 dedirtene dek volt attırılır, sonunda da (bu kısım bana 
Otomatik Portakal anımsatır.) yeni kişiliğinle görmek istediklerine dönüşmüş olursun. Yaşayamadan ölürsün. Zaten yoktun derler.
“Bir gün karanlığın olmadığı bir yerde buluşacağız.” diyordu kitabın ortalarına dek.. düzelecekmiş gibi. Umutlandırıcı. Fakat aydınlığı göremeden karanlık içinde kayboldular direnenler. 2. Dünya Savaşı sonrası yazılan bir kitap olmasına rağmen dönemin sorunlarından da üç noktada yazılmış. Uyarı, farkındalık niteliğinde başarılı bir kitap ortaya çıkmış. Tek bir cümlesi hafife alınmış değil, özenle yazılmış. Mutlaka okuyun. Diretilenlerden ziyade, sorgulayın okur arkadaşlarım. Sorgulamazsanız size de —zaten yoktu. Hiç yaşamadı, demezler. Demesinler. Değerlerimize, tarihimize, dilimize, isteklerimize, vicdanımıza, sevdiğimize, tutunalım. Kenetlenelim ki şimdiden öyle bir dünyaya zemini kendi ellerimizle hazırlamayalım.. Bol okumalar diliyorum..
·
309 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.