Kardeşime
O kadar yandı mı bağrın ey çocuk?
Ecelin sunduğu şerbeti içtin!
Sırayı saygıyı unuttun çabuk,
Sebep ne ağandan ileri geçtin?
Yirmi üç baharı kavuran ateş
Güllerin kalbini dağlasa çok mu?
Bir damla şebneme susadı güneş
Sümbüller sararsa hakları yok mu?
Yurduna son damla kanını verdin,
Ah cömerd kardeşim, sana pek yazık!
El fitre verdi sen canını verdin
Ne acı bir Şeker bayramı yaptık!
Yâd eller dağıttı halka gül suyu
Yok sana gözyaşı dökecek anan!
Kardeşim üzülme müsterih uyu,
Ne mutlu, gülüyor zavallı vatan!
Bir çile ipekten yumuşak sinen
Serhaddi tuttu balkanlar gibi
Kaşından daha çok bıyığın yokken
Döğüştün yeleli aslanlar gibi
Ne beyaz bir mermer ne bir az yaldız
Nerede yaptığın o altın destan?
Sürekli alkıştan utanan adsız,
Koca şehnâmene konmamış imzân
Ne kadar aradım senin kabrini
Yok diye boynunu büktü her çiçek.
Yanıldım, kardeşim, bağışla beni,
Sen arzdan semâya naklettin, gerçek…
İdris SABİH