Canlı tasvirler ve yetersiz diyaloglar olarak özetlenebilecek bir kitap. Yazarın betimleme konusundaki yeteneğini kabul etmek gerekirken diyalog yaratımı konusunda maalesef vasatlarda kaldığına da işaret etmek gerekir. Bir örnek vermek gerekirse, kitabın sonlarına doğru (incelemenin bu kısmı spoiler içermektedir) oba beyleri General Dilmaçof'un odasında generalle bir konuşma gerçekleştirmektedir (YKY 1. Baskı s. 146-147). Buradaki diyaloglar çatışmanın eşiğindeki iki grubun değil de adeta eski dostların diyalogları şeklinde yazılmış, bir çatışma öncesine yaraşacak derecede serlikten ve hoşgörüsüzlükten uzak kalmıştır. Bunun haricinde kitabın hacmine nazaran üç kollu bir kurguyla inşa edilmesi, ayrıca oba beylerinin (Rahim Han, Havar Han, Hacı Yıldırım) benzer durumlar karşısında benzer tepkiler vermesi, adeta aynı tiplemelere sahip olması kitabın kavranmasını zorlaştırmış, anlaşılması için gereksiz çaba harcanmasına sebebiyet vermiş. Olumsuz boyutları bir tarafa, kitabın tasvirleri gerçekten inanılmazdı ve sanki okuyucu o sahneyi okurken adeta oradaymış gibi hissettiren bir canlılıktaydı. Yazar tasvir konusunda hiçbir cimriliğe girişmemiş, bir tablo gibi aktarmış. Ayrıca, Türk ve İran toplumlarının birbirine ne kadar benzediğini de gözler önüne sermiş. Zira kitapta din sömürüsünü temsil eden Mir Haşim Hoca isminde bir karakter bulunmakta, seyit soyundan geldiğini iddia ederek kendi yolluğunu yapma gayesi gütmektedir. İkili oynamasının sonucunda ise haklı bir şekilde cezasını çekmiştir. Olumsuz taraflarıyla değerlendirme yapıldığında kitaba vereceğim puan 5/10 olur. Okumasanız pek bir şey kaybetmezsiniz. Bu kitap yerine Sadık Hidayet'in Hacı Aga'sını şiddetle öneririm. Şimdiden iyi okumalar.

TopGulam Hüseyin Saedi · Yapı Kredi Yayınları · 201782 okunma

219 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fatih Güney