Bir gözyaşının kayıp güzergâhında kayboluyor hisler. Göz yaşının güzergâhını bulunca kendimizi buluyoruz. "Dokunabilir misiniz göz yaşlarıma ellerinizle?" cümlesiyle gaybubetini yokluyor Orhan Veli kendinin ve hislerinin. Hz. Yakub'un göz yaşları gizli öznesi oluyor ağlayışlarımızın. Göz yaşı mı ağlamanın bir neticesi, yoksa ağlamak mı göz yaşının???
**
Hayatımın nehri bilmediğim iç denizlerde kayboldu.
Pessoa
***
Göz yaşı zımnîdir, yani gizlidir, bir katre suyun ardında gizli bir maksat vardır. Göz yaşı ile anla(t)maya çalıştığımız kendimize sır olandır. Benzetmenin tüm unsurlarını geride bırakarak kendimizi bi katre göz yaşına bırakışımızdır.
Nedir bu kaybolan göz yaşı güzergâhı Allah aşkına!? Göz yaşı hangi mahrem yanlarımızın üzerini örtüyoruz? Hangi duygudur suların altına gömerek kaybetmek istediğimiz? Hangi varlık sancısıdır anlatmak isteyip de gözyaşına salıverdiğimiz ? Aklıma Hz. Musanın Nil Nehrine bırakılışı geliyor. İki denizin buluştuğu yerde Hızır ile buluşur sonra Hz. Musa...İki deniz Hz. Yakub ile Hz. Yusuf'un buluştukları yer midir? Orada göz yaşından bir deniz yok mudur?
***
Bizim kaybettiğimiz göz yaşlarımız yok mu? Yeraltı sularımız, dip akıntılarımız, med cezirlerimiz, dalgalarımız, dipsiz kuyularımız, göz yaşı pınarlarımız, âb-ı hayatlarımız? En son ne zaman içimizdeki bebek Musayı nil nehrine bıraktık? Hadi doğrudan söyleyeyim; ağladık? O göz yaşı Allah'ın sohbet edeceği bir varlık üsaresi değil mi? Varlığımızı neden göz yaşı ile teyid etmiyoruz?
·
366 görüntüleme
Üç nokta bırakıyorum. Başka da bir şey demiyorum. Üç noktanın ardındaki göz yaşlarının sırrı anlatmadan anlayana malûm olmuş!
...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.