Yazarın psikolojik tahlilleri o kadar iyiydi ki kitabı okurken gencin çektiği acıları, Nüzhet'e olan aşkını, yalnızlığını, bacağındaki ağrıyı dahi hissettim. Hastane ve Nüzhet sahnelerindeki betimlemeler adeta oradaymışsınız gibi hissettiriyor. Kitap aynı zamanda Peyami Safa'nın küçük yaşta kemik veremi geçirmesi ve romanda karaktere bir isim verilmemiş olduğundan otobiyografik bir eserdir.
Keyifli okumalar:)
