* Dolunay
Kansız gecenin sıcağı,
havanın uzak dalgasında
avare düşüncelerini
dinliyor can,
ışıklar kayıyor balkonlarda, gökyüzü.
Uzakta doğruluyor gök,
dingin, ölü denizlerin çekilgin
sevdasının yalazını yansıtıyor.
Ay düşünde ırak,
ardına dek açılıyor sabah
duru, sim doruklar,
evler, uçuk, ılık soluklu dünyalar
soyunuyor göğe.
Tatlı düş ülkesi
kof aklığında ıssız
durgun köyüne götürüyor çocukluğu
kağnı kağnı mavi kar
vardı uçuk tepelerde
ve gece, ölülerin yitik
yankısında çağrıydı, beyhude.
* Alfonso Gatto 1908 -1976
Sayfa 50 - YKYKitabı okudu
·
85 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.