Büyülü Şato
Tanrılar köşesini aldı. Bir köşeye de krallar kuruldu. Başka bir köşede her türlü yaştan, milletten, ırktan, meslekten insanlar kuruldu. Kehanet gerçekleşecek belki aydınlıktan yana belki de karanlıktan... ama gerçekleşecek.
Serinin ilk kitabı olan "Kehanetin Oyuncağı" nı bitirdiğim zaman çok da mutlu değildim. Evet, hoş bir anlatımla basit, sade bir fantastik kitap vardı elimde ama işte hepsi o kadar. Dördüncü kitap sonunda söyleyebilirim ki dinledikçe güzelleşen bir şarkının ezbere söylenen nakaratı misali bir sona yaklaşıyoruz.
Seri okudukça güzelleşiyor, okudukça keyif veriyor ve okudukça karakterler ile okur arasındaki bağ kuvvetleniyor.
Özellikle seride bulunan "Yüzüklerin Efendisi" tınıları enfes. Sam ile Frodo bataklıklardan mı geçti yüzüğü yok etmek için... O zaman Garion da İpek ve Belgarath ile geçecek o bataklıktan. Aragorn yüzük taşıyıcısının yolunu açabilmek adına "For Frodo" diyerek binlerce gobline hücum mu etti... O zaman Ce'Nedra da toplayabildiği kadar savaşçı toplayıp sevdiğinin yolunu açmaya çalışacak. Leydi Galadriel ölümlülere Elendil'i mi verdi... O zaman Polgara da binlerce yıldır yaptığı gibi bilgeliğini verecek tüm insanlara.
Muazzam bir kitap olmuş Büyülü Şato, muazzam. Bundan sonra okura düşen "Efsuncu'nun Son Oyunu" kitabını da tadını çıkara çıkara okuyup ilk beşlemeyi özlemek şartıyla bitirmek.
Bekle bizi Torak... Hazır olsan da olmasan da geliyoruz.
Okuduğunuz için teşekkürler. 
David Eddings
·
212 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.