"Bu gece yarısı Toprak Sarayı'nda bir yemek var, beni tehdit etmek için düzenleniyor. Halkımı öldürüp onlarla aynı masaya oturmamı istiyorlar." Her bir kelimeyi tükürür gibi saf bir öfkeyle vurgulamıştı. Bunun ne kadar acı verici olduğunu istesem de anlayamazdım. Gri gözleri bulutlardan bir fırtınaya dönmüştü. "Benimle birlikte gelmeni istiyorum," dedi. "O yemeğe benimle birlikte katılmanı istiyorum."
Göz göze geldiğimizde ne kadar ciddi ve kararlı olduğunu görmek beni motive etmişti. Sina'ya geçen her saniye daha büyük bir saygı duyuyordum. Tanıştığım lordlar arasında en özverili ve nazik olan oydu.
"Lala'ya söyleyeyim de en güzel elbisemi hazırlasın," diye tebessüm ettim. Saatlerdir donuk olan yüzünde ilk kez dudakları hafifçe kıvrıldı. "Bırak onlar benden korksun," dedim kolunu tutup güvence vererek. "Her bir saniyesine değeceğinden emin olacağım." Beni bu sarayın içinde kimin kaçırdığı umurumda değildi. Sina'ya bunu yapmayacaktım, diğerlerine yapacaklarımdan onu muaf tutacaktım. Bu kadarcık iyiliği hak ediyordu, bu yüzden çenemi kapalı tuttum ve yasını bölüp onu kendi sorunlarımla biraz daha meşgul etmedim.
Sayfa 344 - Martı YayınlarıKitabı okudu
·
79 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.