İnsanı zaman ve mekan kavramları üzerinde düşünmeye iten Isaac Asimov romanıdır. Nasıl Jules Verne, döneminin ötesinde kitaplar yazmışsa, Asimov da döneminin çok ötesinde kitaplar yazmıştır. Jules Verne'nin bıraktığı bayrağı kendisi bir hayli öteye taşımıştır. Gerçeklik değiştirmesi ne kadar kulağa hoş gelse de gerçek hayatta bunu istemezdim. Hayatın iyisiyle ve daha çok kötüsüyle bir orijinal tarafı vardır. Bunu değiştirmeye çalışmanın pişmiş aşa su katmaktan farkı olmadığını düşünüyorum. Mesela Hitler'in doğumuna engel olsak ya da meslek tercihine etki edebilsek dünya çok daha güzel bir yer olurdu diyebilirsiniz, doğru. Fakat 60.000.000 kişinin ölmesiyle sonuçlanan savaş yaşanmasa belki de ölmeyecek 60 milyon kişiden birisi daha büyük felaketlere sebep olacaktı. Bunu bilemeyiz.Olayın tam da düğümlendiği yer burası zaten. Kitapta insanın bir zamana ve mekana ait olma isteğini de görüyorsunuz. Mekansız ve zamansız bir insan neye benzer az çok bu kitapta anlayabiliyoruz ama insanın hep bir tarafı noksan. Kitapta karakterler çok derinlikli değildi ama konu öylesine farklı ki karakterlerin hafifliğini kapatıyor. Cooper'ın ilkel zamandan göndediği işaret, o işaretin hemen bulunması biraz zorlama geldi. Fakat kitabın sonu ters köşe yaptı. Fazlasıyla şaşırdım. Asimov'a giriş için okunabilecek ilk kitap. 7/10

Sonsuzluğun SonuIsaac Asimov · Monokl · 20152,286 okunma

·

62 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Arda Nişancı