Kederimde boğulamıyor olmamdaki ironi beni mahvediyordu. Kalbim göğüsümde hâlâ çarpıyordu ve neredeyse sesini duyabiliyordum. Hızla nefes almaya çalışıyordum ama ciğerlerime hiç hava girmiyor gibiydi. Ellerim titriyordu ve içimde sürekli bir kaçma isteği, bundan mümkün olduğunca uzaklaşma isteği duyuyordum ama gidebileceğim hiçbir yer yoktu. Hissettiğim bu dehşet beynimin içindeydi ve bundan kaçmam mümkün değildi.
·
143 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.