Mutluluk nedir?
Bir toplum, idealler olmaksızın tamamen yüzeysellik ve anlık tatminler üzerine inşa edilebilir mi ve bu istikrarı arttırır mı?
Olabilirdi.
O zaman insan gerçekten mutlu mudur? Görünüşte, Huxley'in distopyası günümüz dünyasından çok uzak. Ancak tüketimcilik, sosyal medyanın yüzeyselliği ve ticari, gazetecilik (sahte haberler) ve siyasi yönlerden koşullanma gibi benzer yönler kesinlikle var.
Aldous Leonard Huxley bir pasifistti. 'Cesur Yeni Dünya' adlı romanı 1932'de totalitarizmin hakim olduğu bir zamanda çıktı. Dünya, geleneksel Batı demokrasilerinin, karşısında güçsüz kaldığı bir ekonomik kriz içindeydi.
Hem komünist Sovyetler Birliği hem de faşist İtalya böylece prestij kazandı. Nasyonal Sosyalist bir diktatörlüğün arifesinde olan Almanya'da Adolf Hitler, işsizliği kısa sürede bitirme sözü verdi. Radikal görüşleri nedeniyle pek çok aydın tarafından açıkça olmasa da en azından gizlice beğenildi, desteklendi.
'Cesur Yeni Dünya' ile Huxley, totaliterliğin cazibesine karşı uyarmak istedi.
Dünya artık istikrarlı. İnsanlar mutlu; istediklerini alırlar ve elde edemeyeceklerini asla istemezler. İnsanlar güvende; asla hasta olmazlar; ölümden korkmazlar; tutku ve yaşlılık konusunda mutlu bir cehalet içinde yaşarlar; anne ya da baba tarafından eziyet görmezler; eşleri, çocukları, güçlü duygular besleyecek sevgilileri yok; o kadar şartlandırılmışlar ki, sadece davranmaları gerektiği gibi davranırlar. Eğer bir şeyler ters giderse, Soma var.
Tüm bunlara rağmen muhtemelen orada yaşamak istemezsiniz. O harika yeni dünyada artık kendi özgün düşüncelerine sahip olmayan ve yalnızca geçici zevklerle ilgilenen insanlar yaşadığı için hayal kırıklığına uğruyorsunuz.. 
Cesur Yeni Dünya 
Aldous Huxley
·
75 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.