Yazardan okuduğum ilk kitaptı İstanbul Hatırası. Ahmet Ümit'in kitaplarını okusam da sevemeyeceğimi düşünüyor ve sürekli erteliyordum. Ve sanırım yanılmadım, sevemedim; ne işleyiş biçimini, ne üslubunu, ne polisiyeyi tarihle harmanlayarak vermesini... Tarih dersi vermek amacıyla yazılmış bir roman olduğu hissiyatını kitap bitene kadar içimden atamadım. İstanbul'un tarihiyle ilgili verdiği bilgiler çok kıymetliydi fakat bunu eserine yansıtamamıştı. O bilgileri verebilmek için olayların gideceği yönü izlemek beni sıktı. Başarılı bir polisiye de değildi benim için. Katili (!) çok erken, çok çok erken tahmin ettim. Yazarın okuyucuyu şaşırtmak için yaptığı hamleler, ipuçları, karakterler beni hayal kırıklığına uğrattı. Ahmet Ümit'in çok fazla mesaj vermeye çalıştığını düşünüyorum. Bunalttı beni. Bir daha Ahmet Ümit'in eserlerini okuyacağımı düşünmüyorum. Bana bir kitabıyla yetti. Çok seveni var biliyorum, tavsiye ederim diyemeyeceğim. En iyisi kararı siz verin. :)
