Mütareke döneminde Anadoluda babasını kaybeden romanımızın kahramanı Mebrure, babasını aramak için elinden geleni yapar ama bulamaz. Son çare olarak da İstanbula akrabalarının yanına gelir ve onların yardımıyla babasını arayıp bulacağını düşünür. Fakat gel gör ki işler planladığı gibi gitmez. Öncelikle yerleştiği Nafi beyin köşkü hatırladığı gibi değildi. Nafi beyin ölümü sonrası köşkün düzeni değişmiş, "batılılaşma yolunda emin adımlarla ilerleyen" aile sosyete ile içli dışlı olmuş, eğlenceler tertip edip, "dünyanın nimetlerinden faydalanıyorlar". Bir yandan babasını arayan Mebrure bir yandan da bozulmuş düzenden, yozlaşmış insanlardan yakasını kurtarma çabası içinde buluyor kendini. Peyami Safa romanda açık bir şekilde yanlış batılılaşmayı eleştiriyor. Nafi beyin köşkü timsalinde ahlaki çöküşün izlerini okuyucuya göstermeye çalışmış. Bence yeni baskılarda romanın dilinin sadeleştirilmesi gerek. Zamanına göre sade olabilir ama yüz sene sonrasına göre eski kelimelerden dolayı dili ağır kalmış.

Sözde KızlarPeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 20219,1bin okunma

·

237 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ragif