belki sen de sandığın gibi dürüst değilsindir Zerrincim? :
Gözlük takmamın en baskın nedeni kendimi bildim bileli
şiddetle duyduğum alay edilme korkusu. Ama sırrını tam olarak
çözemediğim bir tarafım daha var: İnsanların gözlerinin
içine bakamıyorum ben.Eğer gözlerinin içine bakarsam karşımdakine sürekli güzel sözler söylemem gerektiği hissine kapılıyorum. Belki Martin Heiddegger'in gündelik konuşmaların kişinin kendisiyle de gerçekle de hiçbir ilgisi olmadığına ilişkin saptamasına inanıyorum.insanın hem kendine hem de karşısındakine sürekli yalan söylediğinden kuşkulanıyorum belki de.
Böyle bir kuşkuya bir kere bile kapılsa insan, geçmiyor bir daha. Acılarını kestirebilmem için karşımdakinin konuşup anlatmasına gerek kalmıyor artık. Gözlerinin diplerine baktığım kişilere sürekli güzel sözler söyleme zorunluluğu duyuşum onların dile gelmez yaralarını sarma isteğimden kaynaklanıyor
olabilir. Şu ya da bu şekilde benzer acılardan geçtiğimizi
söylemeye çalışıyorumdur belki de