bindin saten düşes kayığa
ben sandım ki atta gidiyorsun
meğer kim ol perşembe
bir mahzuni türküsüyle giriyorsun neşeli meyhaneye
çok özlemiş seni hoşgeldin kurban diyor
münir, erol ağbiler hemen yanında rasim öztekin
uzaktan reverans veriyor haldun taner
bir tarafta kel hasan efendi öbür tarafta dümbüllü ismail
uzaklarda jerome savary, bertolt brecht, boris vian
ve de manyak karl valentin
tekmili birden karşılıyorlar seni
mektebi sultaninin matrak çocuğu
inadını da götürüyorsun yanında
son kez geçerken ses-1885'in kapısından
tramvayın istiklal caddesinden bomboş geçtiği gün
çok çok özür dilerim beklettim sizi diyorsun hızla taşınan tabutundan
attığın bütün güller iade ediliyor
kim görmüş bu kadar gülü bir tabutun başında
kavuklu fotoğrafın gülümsüyor
okkalı küfürlerini yemiş hiç kültürün bakanına
ne güzel adamdın sen ferhan şensoy
iğne atsan yere düşmez çok karanlık ruhunda
dövdün ak kağıdı daktiloyla
çarşafların altından tefler ziller çıktı
giydin ömer hayyam kostümünü girdin soldan
failatün failün failatün tiyatro
(canım Ferhan Şensoy'a hemşerisi kardeşinden)