Peyami Safa modernist bir yazardır. Değişmeyen bir roman yapısına sahiptir. Romanlarının çoğunda fikirlerini dile getiren bir sözcü olur. Kendi düşüncelerini kişilerinden birini konuşturarak vermeyi tercih eder. Fatih Harbiye’de bu kişi Ferit’tir. Romanın sonlarında karşımıza çıkar. Pozitivisttir, bilimselliğe inanır ve sonunda maneviyata yönelir. Peyami Safa’nın sözcülüğünü üstlenen kişileri ahlaki durumları sorgulanmalıdır. Romanda Ferit’e göre kadın, gözüyle anlar, ruhuyla bir şey anlamaz. Kadın ve erkeği farklı terazide tartar. Fatih Harbiye’de doğu-batı sentezi vardır. Doğu’yu temsil edenler tamamen Doğulu değildir. Romanda Fatih tarafı tamamen Doğulu değildir. Objektif olarak bakıldığında Fatih tarafı da Batılıdır. Fatih’te Batılılaşmış Doğu vardır, Harbiye’deyse dejenere bir yan vardır. Karşısında olunan şey dejenere olmuş olmaktır. Temelde madde-ruh zıtlığını temsil eden iki erkek de seçenek konumundadır. Romanda Şinasi ruhu, Macit maddeyi temsil eder. Neriman ise romanda seçici konumdadır. Şinasi ve Macit’ten birini seçmek durumunda kalır. Şinasi Doğuludur, Macit Batılı… Ama yanlışa kayan, meyleden Neriman olur. Roman mutlu sonla biter.

Fatih HarbiyePeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 202047,6bin okunma

·

263 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Buğra