Bazen vazgeçersin. Herkesten ve her şeyden. Uzaklara gitmek istersin, başka yerlere kaçmak. Kimseyle konuşmak, kimseyi görmek istemezsin. Kurduğun hayallerden, verdiğin sözlerden vazgeçersin. Ne başarmaya gücün kalır ne de oldurmaya. Bir iki defa kendini kandırır yeniden denersin, çok geçmeden anlarsin. Olmayacağını, olduramayacağını Yorulursun.. Bir şeyleri beklemekten, "acaba değişir mi" diye sorgulamaktan. Bir mucize olsun diye inanmaktan yorulursun. Kendini suçlamaya başlarsın, umut ettiğin için, emek verdiğin için. Gerçekleşmemesine rağmen hayallerinin peşinden koştuğun için. Kocaman bir boşluk oluşur. Tam kalbinin üzerinde Doldurmak istedikçe, içini acitan, yüreğini sızlatan. Sonra yatağına girip, yorganı üzerine çekersin. "Vazgeçtim” dersin, "bugün herkesten ve her şeyden vazgeçtim". Bazen vazgeçersin. Kurduğun bütün düşlerinden, verdiğin bütün sözlerden. Biriktirdiğin bütün hayallerden tek tek vazgeçersin
·
635 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.