1938 de havacılık şimdikine benzemiyordu. Güney Amerika'nın iç bölgelerinde yeterli yol olmadığından o güne kadar komşu panayıra yaya ya da atla giderek günler kaybeden köylüler, gelişmenin bazı kademelerini atlayarak, uçakları at arabası gibi kullanmaya başlamışlardı. Şimdi birkaç dakikalık bir uçuş (ama doğruyu söylemek gerekime birkaç günlük bir gecikmeyle gerçekleştirilebilen bir uçuş) köylülere kazlarını ve tavuklarını pazara ulaştırma imkanını veriyordu. Uçakta bu hayvanlarla birlikte çoğu zaman çömelerek yolculuk edilirdi; uçağın içi çıplak ayaklı köylüler, kümes hayvanlan ve orman içindeki patikalardan taşınamayacak kadar büyük ya da ağır sandıklardan meydana gelen rengarenk bir yükle dolu olurdu.