at vuruldu; içim paramparça rüveyda
gölgelerin ardına sakladım kusurumu
sen orda kayıtsızca gülümsüyor gibisin
ben burda damla damla eriyip akıyorum
yine de çiğnetemem gururumu
istemediğim yeri sessizce terkederim
hatıra kalsın diye bırakır da ruhumu
mahsun bir derviş gibi boyun büker, giderim.
Nurullah Genç
·
173 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.