Tüketim canavarına dönüştürdüler insanları. Çılgınca ve gözü dönmüşçe alış veriş yapar olduk. Sevgilisine ya da kocasına kızan bir kadın rahatlamak için alışverişe verdi kendini. Kocalar ise pahalı hediyeler aldılar karılarına, gönüllerini almak uğruna. Tek bir gül yetmez oldu zira. Dikeninde tek taş pırlanta yok ise. Oysa ne farkı vardı o pahalı taşların. Adı üstünde taş değil miydi sanki. Sokakta görüp de üzerine bastıklarımız ya da deniz kıyısında su üstünde kaydırdıklarımızdan ne farkı vardı onların. Belki dahaberrak daha parlaktılar doğru. Az bulunuyorlardı o da doğru. Ama biz değil miydik onlara asıl değerini biçen? Ya da birileri değil miydi bu seçimleri bize yaptıran onları bizim için değerli kılan? Evliliklerin olmazsa olmaz şartı yaptık tek taşı. Önce parmağımıza takıp sonra milletin gözüne soktuk.
İstanbul Yayınevi e Kitap epupKitabı okudu
·
58 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.